نوع مقاله : مقاله مروری
نویسندگان
1 استادیار، گروه اخلاق پزشکی و فلسفه سلامت وعضو مرکز تحقیقات قرآن حدیث و طب، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
2 دانشیار، بخش مبانی تعلیم و تربیت، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
3 استاد، گروه اخلاق پزشکی و فلسفه سلامت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
4 استادیار، بخش مبانی تعلیم و تربیت، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
5 استاد، گروه الهیات وفلسفه، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
چکیده
مقدمه: هر حیطهای از دانش بشری، بر مبانی فلسفی ویژهای پایهگذاری شده است. این اصول، چارچوب اساسی آن را مشخص
میکند. هستیشناسی، شناختشناسی، روششناسی، و انسانشناسی، مبانی فلسفی تشکیلدهندهی یک حوزهی دانشی خاص است. اخلاق در علوم پزشکی نیز در چارچوب مفاهیم اسلامی دارای بنیانهای فلسفی ویژهی خود است.این پژوهش به واکاوی و تبیین این مبانی از متون اسلامی به ویژه قرآن است و تلاش دارد در راستای اجرائی نمودن بخشی از اهداف نقشه ی جامع علمی کشور به بومیسازی و اسلامی نمودن آن بپردازد.
روشها: نوع و پارادایم پژوهش، کیفی است که در قالب، طرح تحقیقاتی غیرپیدایشی است و روش جمع آوری داده ها، اسنادی و کتابخانه ای است. رویکرد تجزیه و تحلیل داده ها بصورت توصیفی- تفسیری است. این پژوهش با مراجعه به متون اسلامی بهویژه قرآن، به استخراج مولفهها و معیارهای مورد نظر پرداخته است.
یافتهها: با توجه به مبانی هستیشناسی، معرفتشناسی و انسانشناسی اسلام، مهمترین شاخصههای اخلاق در علوم پزشکی شامل نگرش توحیدی، انگیزهی قرب الهی، محبت و تقوا است. مفاهیم کاربردی دیگری مثل بندگی، تهذیب نفس نیز در این راستا مطرح است.
نتیجهگیری: طبیب و سایر عوامل درمانی با بهرهگیری از توان و ظرفیت نظام مهندسی تربیت اخلاقی اسلام، میتوانند به اهداف انسانی و اسلامی در دامنهی علوم پزشکی دست یابند. سیستم آموزشی پزشکی و پرورشی دانشگاههای علوم پزشکی با مبنا قرار دادن اصول نظام اخلاقی اسلام در برنامههای درسی و کارآموزی خود میتوانند، دانشجویان را در حیطهی نگرشی، انگیزهشی و مهارتی، مطابق مبانی اسلامی، تربیت نمایند.
کلیدواژهها