نوع مقاله : Original Article

نویسندگان

1 استادیار، مرکز تحقیقات التهاب نروژنیک، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

2 استادیار، گروه علوم تشریح ، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی آبادان، آبادان، ایران

3 استاد، گروه علوم تشریح و بیولوژی سلولی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

4 دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم تشریح و بیولوژی سلولی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

5 استاد، گروه علوم تشریح ، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

6 استاد، گروه علوم تشریح ، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

7 دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم تشریح ، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی خوراسگان، اصفهان، ایران

8 دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم تشریح ، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران

9 استادیار، مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران

چکیده

مقدمه : تریون درزی در بخش طرفی جمجمه است که در عمق آن عروق مننژ میانی، ریشه شیار طرفی مغز، سینوس کاورنوس، ناحیه بروکا و قشر اینسولا قرار دارد. به علاوه، لند مارکی برای کرانیوتومی و اپروچ های جراحی در تومورهای ناحیه حلقه ویلیس یا لوب فرونتال برای جراحان مغز است. نظر به اهمیت مرفومتری تریون برای نورولوژیست ها، در تحقیق حاضر شاخص های مرفومتریک تریون و انواع آن در جمجمه های خشک بررسی گردید.
مواد و روش: مطالعه حاضر از نوع توصیفی و در بازه زمانی 97-96 بر روی 37 جمجمه سالن تشریح که دفرمیتی و مشکل پاتولوژیکی نداشتند انجام گرفت. فاصله عمودی تریون تا مرکز قوس گونه و فاصله افقی آن تا درز فرونتوزیگوماتیک اندازه گیری شد. برای بررسی انواع تریون از تقسیم بندی مورفی استفاده شد. در نهایت، داده ها وارد نرم افزار SPSS شده و با آمار توصیفی و T-test آنالیز شد.
یافته ها: در مجموع 37 جمجمه مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین فاصله عمودی تریون تا مرکز قوس گونه 41/1± 99/1 سانتیمتر و میانگین فاصله افقی تریون تا درز فرونتوزیگوماتیک 76/0± 80/2 سانتیمتر بود. درصد فراوانی نوع اسفنوپاریتال تریون 1/89%، نوع فرنتوتمپورال4/5%، نوع ستاره ای 7/2% و نوع اپی پتریک 7/2% بود. آزمون آماری تفاوت معنی داری را بین فاصله تریون تا قوس گونه (16/0=p) در سمت چپ و راست نشان نداد. تفاوت معنی داری بین فاصله تریون تا درز فرنتوزیگوماتیک در سمت چپ و راست مشاهده شد (005/0=p).
بحث و نتیجه گیری: بررسی خصوصیات مرفولوژیکی استخوان جمجمه برای نورولوژیست ها، متخصصین پزشکی قانونی و آناتومیست ها سودمند می باشد. به هر حال، تحقیقات دیگری با حجم نمونه بالاتر بر روی استخوان جمجمه و نیز کلیشه های رادیوگرافی و  سی تی اسکن در نقاط مختلف کشور لازم و ضروری به نظر می رسد. 
 

کلیدواژه‌ها

  1. Moore K L, Dalley A F, Agur A M R. Clinically oriented Anatomy. 6th edition. Wolters Kluwer Health/ Lippincott Williams & Wilkins; 2010. P: 828.
  2. Moore KL, Dalley AF. Clinically oriented anatomy. 4th ed. Baltimore: Lippincott Williams and Wilkins; 1999. P: 836‑42
  3. Murphy T. The pterion in the Australian aboriginal. Am J Phys Anthropol1956; 14:225‑44.
  4. Chaurasia BD. Translated by Sarani SA, Heidari MH. Anatomy of head and neck (osteology), Ferdosi University, 1st edition, Tehran; 2014. P: 26-27. (Persian)
  5. Dark RL, Vogle AW, Mithell AWM. Translated by Shirazi R, Esfandiari E. Gray’s anatomy, in Alimentary System, Churchill Livingstone, 3th edition, Tehran; 2015. P: 33-34. (Persian)
  6. Kamath V, Asif M, Bhat S, Avadhani R. A study on the pterion position variation and its neurosurgical implications. Journal of the Anatomical Society of India. 2016; 65(1): P. S33-S39
  7. Murphy T. The pterion in the Australian aboriginal Am J PhysAnthropol 1956; 14:225–44.
  8. Mwachaka PM, Hassanali J, Odula P. Sutural morphology of the pterion and asterion among adult Kenyans. Braz J Morphol Sci 2009; 26:4‑7.
  9. Ukoha U, Oranusi CK, Okafor JI, Udemezue OO, Anyabolu AE, Nwamarachi TC. Anatomic study of the pterion in Nigerian dry human skulls. Niger J Clin Pract 2013; 16:325-8.
  10. Apinhasmit W, Chompoopong S, Chaisuksunt V, Thiraphatthanavong,P, Phasukdee N. Anatomical Consideration of Pterion and Its Related References in Thai Dry Skulls for Pterional  Surgical Approach. J Med Assoc Thai 2011; 94:205–14.
  11. Qudsia Sultana, Mohammad Hafeezulla Shariff, Venkatesh Kamatth, Ramakrishna Avadhani. A study on sutural morphology of the pterion in adult dry skull in south Indian ethnic group. Int J Anat Res 2017;5(3.1):4096-4099. DOI:10.16965/ijar.2017.260
  12. Lee UY, Park DK, Kwon SO, Paile DJ, Han SH. Morphological analysis of the pterion in Koreans. Koreans J Phys Anthropol 2001; 14:281‑9.
  13. Kamath V,  Asif M,  Bhat S,  Avadhani R. A study on the pterion position variation and its neurosurgical implications. Journal of the Anatomical Society of India. 2016;  65 (1): P. S33-S39
  14. Ilknur A, Mustafa KI, Sinan B. A comparative study of variation of the pterion of human skulls from 13th and 20th century Anatolia. Int J Morphol 2009; 27:1291–1298.
  15. Oguz O, Sani SG, Bozkir MG, Soames RW. The pterion in Turkish male skulls. Surg Radiol Anat 2004; 26:220–4.