نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد پرستاری مراقبت‌های ویژه نوزادان پرسنل سازمان تامین اجتماعی کرمانشاه ،کرمانشاه، ایران

2 کارشناس ارشد پرستاری مراقبت‌های ویژه نوزادان، مربی دانشکده پرستاری ومامایی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه وپرسنل سازمان تامین اجتماعی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران

3 استاد پرستاری، مرکز مبتنی بر شواهد ایران، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

4 گروه پرستاری کودکان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی سنندج، سنندج، ایران

5 استادیار، گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

چکیده

مقدمه: یکی از مهم‌ترین منابع استرس والدین، بستری نوزاد در بخش مراقبت‌های ویژه و تغییر در نقش والدینی آن‌ها بعلاوه احساس گناه، نگرانی در مورد زنده ماندن نوزاد و سلامت او، شک داشتن به توانایی خود برای مراقبت نوزاد هست. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر برنامه توانمندسازی مادران برای ترخیص بر رضایتمندی آنان و وزن­گیری نوزاد آن‌ها انجام شد.
مواد و روش: این پژوهش طرحی نیمه­تجربی از نوع پیش و پس­آزمون، بر روی60 نوزاد نارس و مادران آن‌ها و به روش نمونه­گیری در دسترس دربخش مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان امام­رضا(ع) شهرکرمانشاه انجام شد. اطلاعات از طریق پرسشنامه­ها شامل اطلاعات دموگرافیک مادر ونوزاد، پرسشنامه رضایتمندی مادران که امکانات رفاهی، مراقبت‌های پرستاری و مراقبت‌های پزشکی با 13 سؤال سنجیده و جمع­آوری گردید. گروه کنترل مراقبت‌های معمول بخش را دریافت کردند و در مورد گروه آزمون، علاوه بر مراقبت‌های معمول بخش، مداخله مورد نظر اجرا  شد. در گروه آزمون علاوه بر مراقبت روزانه معمول در بخش، مداخله مورد نظر با ارائه مطالب آموزشی(شامل شستن دست، تغذیه، تقویت مکیدن نوزاد، دارو دادن، لمس و ماساژ نوزاد، حمام دادن، روش های پیشگیری از عفونت، علائم هشدار دهنده ارائه شد. پرسشنامه رضایتمندی در بدو پذیرش و قبل از ترخیص توسط مادر تکمیل گردید. همچنین 15 روز پس از ترخیص، وزن نوزاد ثبت گردید سپس داده­ها با آزمون آماری تی مستقل و تی زوجی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته­ ها: یافته­ها نشان داد که میانگین نمره رضایتمندی مادران در گروه کنترل و مداخله، قبل از ترخیص به‌طور معنی­ داری بیشتر از زمان ابتدای مطالعه بود (001/0 (pp).
بحث و نتیجه ­گیری: نتایج نشان داد حضور مادر بر بالین نوزاد و مشارکت فعال در مراقبت از نوزاد وتبادل اطلاعات با مادر، افزایش رضایتمندی مادران را به دنبال داشته و با ادامه مراقبت با کیفیت در منزل، رشد وتکامل بهتر نوزاد و افزایش وزن­گیری را در پی خواهد داشت.

کلیدواژه‌ها

  1. Akbarbegloo M, Valizadeh L, Asadollahi M. Mothers and nurses viewpoint about importance and perceived nursing supports for parents with hospitalized premature newborn in natal intensive care unit. Journal of Critical Care Nursing. 2009;2(2):71-4.
  2. Altman M, Vanpée M, Cnattingius S, Norman M. Moderately preterm infants and determinants of length of hospital stay. Archives of Disease in Childhood-Fetal and Neonatal Edition. 2009;94(6): 414-F8.
  3. Aliabadi. The Effectiveness of Participatory maternal inthe  Care ofpremature newborns    in Neonatal Intensive Care Unit on   rehospitalization Journal of School of Nursing and Midwifery, Tehran University of Medical Sciences. 2011;17(2):71-7.
  4. Boykova M, Kenner C. Transition from hospital to home for parents of preterm infants. The Journal of Perinatal & Neonatal Nursing. 2012;26(1):81-7.
  5. Verklan MT, Walden M. Core curriculum for neonatal intensive care nursing: Elsevier Health Sciences; 2010.
  6. Ji H, Abushomar H, Chen X, Qian C, Gerson D. All-causereadmission to acute care for cancer patients. Healthcare quarterly (Toronto, Ont). 2011;15(3):14-6.
  7. American Academy of Pediatrics Cofan. Hospital discharge of the high-risk neonate. Pediatrics. 2008;122(5):1119-26.
  8. Information CIFH. All-cause readmission to acute care and return to the emergency department; 2012.
  9. Petroua S, Eddamaa O, Manghamc L. Revisión estructurada de bibliografía reciente sobre las consecuencias económicas del parto prematuro. Rev Hosp Mat Inf Ramón Sardá 2011; 30 (1): 15-26.
  10. Salas R, Sanhueza L, Maggi L. Factores de riesgo y seguimiento clínico en prematuros menores de 1 000 gramos. Revista chilena de pediatría. 2006;77(6):577-88.
  11. Bouet KM CN RV, García-Fragoso L. Loss of parental role as a cause of stress inthe neonatal intensive care unit. Boletin de la Asociacion Medica de Puerto Rico. 2012;104(1):8-11.
  12. Rogers C KH, Wallendorf M, Inder T. Identifying mothers of very preterm infants at-risk for postpartum depression and anxiety before discharge. Journal of Perinatology. 2012;33(3):171-6.
  13. Tooten A HH HR, Winkel FW, Eliëns M,, Vingerhoets AJ vBH. The effectiveness of video interaction guidance in parents of premature infants: A multicenter randomised controlled trial. BMC pediatrics. 2012 12(1):76.
  14. De Rouck S, Leys M. Information needs of parents of children admitted to a neonatal intensive care unit: A review of the literature (1990-2008). Patient education and counseling. 2009;76(2):159-73.
  15. Lindberg B OK. Experiences of having a prematurelyborn infant from the perspective of mothers in northern Sweden. International journal of circumpolar health. 2008;67(5):461-71.
  16. Franck LS OK, Nderitu S, Lim M, Fang S,, A. K. Parent involvement in pain management for NICU infants.  Pediatr 2011;128(3):510-518.
  17. Mamon J, Steinwachs DMFahey MBone LROktay JKlein L. Impact of hospital discharge planning on meeting patient needs after returning home Health Services Research Journal 1992;27(2):66-75.
  18. Khajeh M, Karimi R, Sadat Hosseini AS. The effect of parents empowerment program on their belifs about parental role, behaviours and characteristics of their premature infants in NICU. Journal of Urmia Nursing And Midwifery Faculty. 2013;11(6):419-27.
  19. Jones TL, Prinz RJ. Potential roles of parental self-efficacy in parent and child adjustment: A review. Clinical Psychology Review. 2005;25(3):341-63.