نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

چکیده

مقدمه: به دلیل وضعیت بدنی غلط، پرکاری و فقدان آمادگی جسمانی، کشاورزان در معرض ابتلا به انواع اختلالات اسکلتی-عضلانی هستند. در این مطالعه، شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی برنج کاران شهرستان بابل بررسی شد. سپس تأثیر 8 هفته تمرین اصلاحی منتخب ‌بر اختلالات گردن، کمر، شانه و مچ دست مطالعه گردید.  مواد و روش: مطالعه حاضر به یک پژوهش نیمه تجربی بود که بر روی یک گروه از برنج­کاران شهرستان بابل انجام شد. ابتدا شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی توسط پرسشنامه نوردیک تعیین شد و سپس تعداد 34 نفر که بیشترین میزان اختلال عضلانی ـ اسکلتی را گزارش کرده بودند به عنوان نمونه انتخاب و در یک برنامه تمرینی شرکت نمودند. برنامه شامل 8 هفته و هر هفته 3 جلسه 40 تا 60 دقیقه­ای تمرینات اصلاحی بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 19 و با استفاده از آزمون‌های من ویتنی و کروسکال‌والیس انجام گرفت.یافته‌ها: میزان اختلالات اسکلتی-عضلانی جامعه هدف در 12 ماه گذشته به این قرار بود: کمر 58%، مچ دست 50%، آرنج 30%، پشت 20%، شانه 12% و گردن 12%. همچنین تمرینات اصلاحی بکار رفته برای گروه آزمون موثر بود و توانست از اختلالات اسکلتی-عضلانی به طور معنی‌داری بکاهد (05/0P<). بحث و نتیجه­گیری: نتایج حاکی از شیوع بالای اختلالات اسکلتی-عضلانی در برنج‌کاران بود. به نظر می رسد استفاده از تمرینات اصلاحی می‌تواند جهت بهبود و کاهش اختلالات مذکور موثر و مفید باشد. این نتایج پیشنهاد می­کند که برای برنج‌کاران، معاینه و تصحیح پوسچر با ورزش­های اصلاحی ضروری و مفید است. 

کلیدواژه‌ها