نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

چکیده

مقدمه: وضعیت قرارگیری استخوان کتف نقش تعیین‌کننده در موقعیت قرارگیری سر استخوان هومروس نسبت به آکرومیون ایفا می‌کند. هر گونه تغییر در وضعیت استخوان کتف می‌تواند منشا بسیاری از اختلالات مفصل شانه از جمله سندرم گیرافتادگی و بی ثباتی‌های آن باشد. عدم تعادل عضلات اطراف استخوان کتف می‌تواند باعث تغییر وضعیت این استخوان از حالت طبیعی شود. از میان عضلات اطراف استخوان کتف، عضله تراپزیوس تحتانی بیشتر مستعد ضعف می‌باشد.  استفاده از نوار بر روی این عضله ممکن است با تحریک گیرنده های حس عمقی به تسهیل انقباض آن کمک کند.  هدف از این مطالعه بررسی تأثیر نواربندی غیر الاستیک عضله تراپزیوس تحتانی بر روی موقعیت قرارگیری استخوان کتف می‌باشد.مواد و روش: مطالعه حاضر یک پژوهش کارازمایی بالینی است که بر روی دو گروه از افراد سالم انجام شد. در این مطالعه 30 فرد مذکر سالم، (15 نفر بسکتبالیست و 15 نفر غیر ورزشکار) ، به روش نمونه گیری غیر تصادفی ساده انتخاب شدند. زاویه‌ای که لبه داخلی استخوان کتف با ستون مهره‌ها می‌سازد، قبل و بعد از نواربندی در سه وضعیت مختلف بررسی شد: دستها کنار بدن، دستها روی ایلیاک کرست و دستها به صورت 90 درجه.یافته‌ها: بین  مقادیر شاخص کیبلر و بین میزان چرخش استخوان کتف در زوایای مختلف ابداکسیون شانه در هر دو گروه اختلاف آماری معنی‌داری مشاهده گردید (01/0P<). بین مقادیر شاخص کیبلر و بین  مقادیر میزان چرخش استخوان کتف قبل و بعد از اعمال نواربندی در ورزشکاران اختلاف آماری معنی‌داری دیده شد (05/0P<). علاوه بر این مقایسه دوگروه ورزشکاران و غیر ورزشکاران در این مطالعه نشان دهندۀ اختلاف معنی‌دار در وضعیت 90 درجه ابداکسیون شانه، بدون اعمال نواربندی در شاخص کیبلر و پس از اعمال نواربندی در میزان چرخش اسکاپولا بود(05/0P<).بحث و نتیجه‌گیری:  نتایج این مطالعه نشان می دهد که نواربندی عضله تراپزیوس تحتانی در افراد ورزشکار سالم می تواند باعث کاهش معنادار شاخص کیبلر و بهبود وضعیت قرارگیری استخوان کتف شود. پیشنهاد می شود مطالعات بعدی بر روی افراد با مشکلات کمربند شانه ای انجام شود.

کلیدواژه‌ها