TY - JOUR ID - 48714 TI - بررسی تاثیر اجرای پروتکل کنترل درد، بی قراری و دلیریوم بر پیامدهای بیماران بد حال با سابقه ی سوء مصرف مواد اعتیاد اور در بخش مراقبت های ویژه JO - مجله علوم پزشکی صدرا JA - SMSJ LA - fa SN - AU - زند, فرید AU - ثابتیان جهرمی, گلنار AU - حجت پناه منتظری, بیتا AU - خلیلی, حسینعلی AU - مسجدی, منصور AU - اثماریان, نعیمه السادات AU - صفری, فاطمه AU - مرادی, عاطفه AD - استاد مراقبت‌های ویژه، گروه بیهوشی، مرکز تحقیقات بیهوشی و مراقبت های ویژه، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران AD - دانشیار مراقبت های ویژه ، گروه بیهوشی، مرکز تحقیقات تروما، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران AD - متخصص بیهوشی، گروه بیهوشی، مرکز تحقیقات بیهوشی و مراقبت های ویژه، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران AD - دانشیار جراحی مغز و اعصاب، گروه جراحی مغز و اعصاب، مرکز تحقیقات تروما، بیمارستان تروما شهید رجایی، بخش جراحی مغز و اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران AD - دانشیار مراقبت های ویژه، گروه بیهوشی، مرکز تحقیقات بیهوشی و مراقبت های ویژه، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران AD - دکترای تخصصی آمارزیستی، مرکز تحقیقات بیهوشی و مراقبت های ویژه، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران AD - کارشناسی پرستاری، بیمارستان شهید رجایی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 10 IS - 1 SP - 23 EP - 36 KW - بی‌قراری KW - دلیریوم KW - واحد مراقبت ویژه KW - تریاک KW - درد DO - 10.30476/smsj.2022.90406.1230 N2 - مقدمه: سوءمصرف مواد از مشکلاتی است که می‌تواند به کنترل نامناسب درد، بی‌قراری و هذیان منجر شود. در مطالعه‌ی حاضر، تأثیر اجرای یک پروتکل در کنترل علائم محرومیت، درد، بی‌قراری و دلیریوم را بر بیماران مبتلا به سوءمصرف مواد در بخش مراقبت‌های ویژه بررسی می‌کنیم.روش‌ها: در این مطالعه‌ی تجربی، 44 بیمار (هجده سال و بالاتر) وابسته به اپیوئید مطالعه شدند. درد و آرام‌بخشی در هر ساعت توسط مقیاس رفتاری درد و Richmond Agitation Sedation و دلیریوم هر هشت ساعت توسط Method-Confusion Assessment ارزیابی شدند و باتوجه‌به نمره‌ی به‌دست‌آمده، درمان بر اساس پروتکل دریافت شد. بر اساس نوع، دوز مخدر و نحوه‌ی استفاده محاسبه‌ی دوز متادون انجام شد. علائم احتمالی سندرم محرومیت و مصرف بیش‌ازحد هر ساعت توسط پرستار بخش ارزیابی می‌شد.یافته‌ها: مدت اقامت در بخش مراقبت ویژه در گروه شاهد، هفده روز و در گروه مداخله هفت روز بود. بیماران در گروه مداخله، در مقایسه با گروه شاهد دوزهای پایین‌تری از متادون و پروپوفول در طول 72 ساعت اول بستری و فنتانیل کمتری بعد از 48 و 72 ساعت دریافت کردند  (p<0.05). در گروه مداخله بیمارانی که در محدوده‌ی قابل‌ قبول درد و بی‌قراری قرار داشتند، بیشتر از گروه شاهد بودند p=0.001) و p=0.05).نتیجه‌گیری: تشخیص علائم محرومیت، درد، بی‌قراری و دلیریوم در بیماران با سوءمصرف مواد همراه با درمان مناسب و به‌موقع می‌تواند در بهبود مراقبت‌های پزشکی مفید باشد. UR - https://smsj.sums.ac.ir/article_48714.html L1 - https://smsj.sums.ac.ir/article_48714_54638796473d222dc588b9ddc0caabd0.pdf ER -