نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• مرتضی عشاق
• شبنم عجمی
• طاهره شقاقی شیرازی

چکیده

مقدمه: اغلب در فک بالا به دست آوردن حداکثر انکوریج برای دندان‌های مولر اول و عدم حرکت آن‌ها به سمت محل دندان کشیده شده مورد توجه است. ترانس پالاتال آرک یکی از وسایلی است که به تامین انکوریج کمک می‌کند. مطالعات محدودی اثرات ترانس پالاتال آرک را بر حرکات قدامی-خلفی، عمودی، عرضی و چرخشی مولرها با استفاده از سفالوگرام و کست مطالعه اندازه‌گیری کرده‌اند. بنابراین، مطالعه‌ای با هدف ارزیابی توانایی انکوریج ترانس پالاتال آرک در حرکت  قدامی-خلفی، عمودی، عرضی و چرخشی دندان های مولر اول فک بالا در بیمارانی که با کشیدن دندان‌های پره مولر و با و بدون ترانس پالاتال آرک درمان شدند، انجام شد.مواد و روش: این مطالعه‌، یک پژوهش کارآزمایی بالینی گذشته نگر بود که بر روی 68 بیمار که تحت درمان ارتودنسی قرار گرفتند، انجام شد. از این افراد 34 نفر با ترانس پالاتال آرک و 34 نفر بدون ترانس پالاتال آرک درمان شدند. سفالوگرام‌های جانبی و کست‌های مطالعه‌ی قبل و بعد از درمان این بیماران برای ارزیابی حرکت دندان های مولر اول فک بالا در طول درمان بررسی شدند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و با بکارگیری تی زوجی و من‌ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: حرکات قدامی-خلفی، عمودی و چرخشی دندان‌های مولر اول فک بالا در بیماران درمان شده با و بدون ترانس پالاتال آرک که به وسیله‌ی سفالوگرام و کست‌های مطالعه بررسی شدند، تفاوت معنی‌داری نداشتند. حرکت عرضی دندان‌های مولر اول فک بالا در گروه درمان شده با ترانس پالاتال آرک و گروه درمان شده بدون ترانس پالاتال آرک به طور معنی‌داری از نظر آماری  متفاوت بود (به ترتیب 19/2 ± 19/0- میلی متر و 25/1 ± 47/1- میلی متر، 002/0 = P).بحث و نتیجه گیری: در این مطالعه حرکت عرضی دندان های مولر اول فک بالا در گروه درمان شده با ترانس پالاتال آرک به طور معنی‌داری کمتر از گروه کنترل که بدون  ترانس پالاتال آرک درمان شدند، بود.

کلیدواژه‌ها

• ارتودنسی بالینی
• ترانس پالاتال آرک
• دندان مولر اول فک بالا

عنوان مقاله [English]

Assessment of the anchorage effect of transpalatal arch in tooth extraction treatment

نویسندگان [English]

• Morteza Oshagh
• Shabnam Ajami
• Tahereh Shaghaghi Shirazi

چکیده [English]

Background: Obtaining the maximum anchorage in the maxillary arch is mainly considered for preventing the first molars from moving towards the extraction site. Transpalatal arch is one of the instruments which provide anchorage. Up to now, a limited number of studies have assessed the effects of the transpalatal arch on sagittal, vertical, transverse, and rotational movements of the molars using both cephalograms and casts. Therefore, the present study aimed to evaluate the effect of the transpalatal arch on sagittal, vertical, transverse, and rotational movements of the maxillary first molars in the patients treated by the extractionof premolars with and without the transpalatal arch.
Methods: The present retrospective clinical trial was conducted on 68 patients who had finished the orthodontic treatment and were treated with (34 patients) or without the transpalatal arch (34 patients). Pre- and post-treatment lateral cephalograms and study casts were evaluated to determine the maxillary first molars movements during the treatment. The data were analyzed by the SPSS statistical software using paired samples t-test and Mann-Whitney U test.
Results: No significant difference was found between the transpalatal arch and no-transpalatal arch groups regarding the mesial, vertical, and rotational movements of the maxillary first molars measured using cephalograms and study casts. However, a statistically significant difference was observed between the two groups regarding the transverse movements of the maxillary first molars (-0.19 ± 2.19 mm and -1.47 ± 1.25 mm, respectively; P=0.002).
Conclusions: In this trial, the transverse movement of the maxillary first molars of the transpalatal arch group was significantly less than that of the control group treated without the transpalatal arch. 

کلیدواژه‌ها [English]

• Clinical orthodontics
• Transpalatal arch
• Maxillary first molartooth