مقدمه: یکی از مهمترین منابع استرس والدین، بستری نوزاد در بخش مراقبتهای ویژه و تغییر در نقش والدینی آنها بعلاوه احساس گناه، نگرانی در مورد زنده ماندن نوزاد و سلامت او، شک داشتن به توانایی خود برای مراقبت نوزاد هست. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر برنامه توانمندسازی مادران برای ترخیص بر رضایتمندی آنان و وزنگیری نوزاد آنها انجام شد. مواد و روش: این پژوهش طرحی نیمهتجربی از نوع پیش و پسآزمون، بر روی60 نوزاد نارس و مادران آنها و به روش نمونهگیری در دسترس دربخش مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان امامرضا(ع) شهرکرمانشاه انجام شد. اطلاعات از طریق پرسشنامهها شامل اطلاعات دموگرافیک مادر ونوزاد، پرسشنامه رضایتمندی مادران که امکانات رفاهی، مراقبتهای پرستاری و مراقبتهای پزشکی با 13 سؤال سنجیده و جمعآوری گردید. گروه کنترل مراقبتهای معمول بخش را دریافت کردند و در مورد گروه آزمون، علاوه بر مراقبتهای معمول بخش، مداخله مورد نظر اجرا شد. در گروه آزمون علاوه بر مراقبت روزانه معمول در بخش، مداخله مورد نظر با ارائه مطالب آموزشی(شامل شستن دست، تغذیه، تقویت مکیدن نوزاد، دارو دادن، لمس و ماساژ نوزاد، حمام دادن، روش های پیشگیری از عفونت، علائم هشدار دهنده ارائه شد. پرسشنامه رضایتمندی در بدو پذیرش و قبل از ترخیص توسط مادر تکمیل گردید. همچنین 15 روز پس از ترخیص، وزن نوزاد ثبت گردید سپس دادهها با آزمون آماری تی مستقل و تی زوجی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: یافتهها نشان داد که میانگین نمره رضایتمندی مادران در گروه کنترل و مداخله، قبل از ترخیص بهطور معنی داری بیشتر از زمان ابتدای مطالعه بود (001/0 (pp). بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد حضور مادر بر بالین نوزاد و مشارکت فعال در مراقبت از نوزاد وتبادل اطلاعات با مادر، افزایش رضایتمندی مادران را به دنبال داشته و با ادامه مراقبت با کیفیت در منزل، رشد وتکامل بهتر نوزاد و افزایش وزنگیری را در پی خواهد داشت.